Osteopatia jest podejściem diagnostyczno-terapeutycznym wykorzystującym zarówno do diagnozy, jak i leczenia, techniki manualne. W związku z tym, że ręce są naszym głównym narzędziem pracy, to podstawowym badaniem jest to kliniczne. Osteopata przeprowadza badanie fizykalne, badanie ruchomości i neurologiczne. Na czym polegają, wyjaśnili goście programu, dr n. med. Piotr Dąbrowiecki, alergolog i Katarzyna Mirowska, pielęgniarka. W dniach 7-12 października trwają dni spirometrii. W tym czasie w 250 miejscach w całej Polsce można wykonać bezpłatnie badanie , dzięki któremu wykrywane są niebezpieczne choroby układu oddechowego. Po kilku spokojnych oddechach wykonuje maksymalny wydech, a następnie maksymalnie głęboki wdech. W trakcie tego głębokiego wdechu podawana jest mieszanka powietrza z dodatkiem gazów znacznikowych (∼0,3% CO i ∼8% helu). Po maksymalnym wdechu pacjent zatrzymuje oddech na 10 sekund, a następnie wykonuje wydech. Przygotowanie do badania Stabilizuje masę ciała lub wpływa na jej umiarkowane zmniejszenie. U dorosłych z nadwagą, stosowana jako lek pierwszego rzutu zmniejsza ryzyko wystąpienia powikłań związanych z cukrzycą. Po podaniu doustnym postaci o natychmiastowym uwalnianiu maksymalne stężenie metforminy we krwi uzyskiwane jest po około 2,5 godzinach. Sprawdzenie objawu Chełmońskiego jest możliwe w gabinecie lekarskim nawet podczas wizyty ogólnej, a dokładnie w momencie wykonania badania fizykalnego jamy brzusznej. Można go sprawdzić wyłącznie, kiedy pacjent przebywa w pozycji leżącej, na plecach, a samo badanie polega na lekkim uderzeniu w okolicy prawego łuku żebrowego pacjenta. Rejestracja chętnych jest prowadzona pod numerem telefonu 504 209 263, od poniedziałku do piątku między godz. 8 a 16. Liczba miejsc ograniczona. Spirometria mierzy objętości i pojemności płuc oraz przepływy powietrza znajdującego się w płucach i oskrzelach w różnych fazach cyklu oddechowego i ma na celu określenie rezerw Magnetoterapia (magnetornik) jest to technika rehabilitacyjna stosowana w wielu dziedzinach współczesnej medycyny. Polega na przenikaniu przez ludzkie ciało pola magnetycznego, które pozytywnie wpływa na struktury błon komórkowych. Dzięki temu do ich wnętrza skuteczniej dochodzi tlen oraz niezbędne substancje odżywcze. działanie Gazometria jest badaniem służącym do oceny wymiany gazowej oraz równowagi kwasowo - zasadowej. Najczęściej do badania służy krew włośniczkowa, pozyskiwana podczas nakłucia opuszki palca. Jest to badanie mało inwazyjne, choć u pacjentów z niewydolnością oddechowo - krążeniową pobiera się krew tętniczą - to badanie wykonuje Badanie EEG to zapis bioelektrycznej aktywności mózgu. (adobestock) EEG wykonywane jest w celu zróżnicowania schorzeń czynnościowych i organicznych mózgu. Badanie EEG pozwala również zlokalizować okolice, w których znajduje się określony proces chorobowy. Elektroencefalografia polega na rejestrowaniu czynnościowych prądów mózgu Spirometria u dzieci. Badania spirometryczne u dzieci są nieco bardziej utrudnione niż ma to miejsce w przypadku badań osób dorosłych. Wymaga odpowiedniej współpracy pomiędzy dzieckiem a lekarzem wykonującym badanie. Lekarz powinien wyjaśnić dziecku, na czym dokładnie polega badanie, co będzie sprawdzał i czego oczekuje od dziecka. aMtGz. anuska330 spirometria to badanie , które jest stosowane przy astmie. Pozwala one ocenic stan płuc i ich wydajność ,wykonuje się je żeby wiedzieć jak zaawansowana jest u nas astma. wiem co nie co bo mam brata chorego na astme i mial robiona spiromerie 12 votes Thanks 18 Co to jest spirometria? Jest to badanie czynnościowe układu oddechowego, które mierzy ilość powietrza, które wydobywa się z układu oddechowego w porównaniu do czasu, w jakim pacjent jest w stanie tę objętość wypuścić. Powstaje krzywa przepływu i objętości powietrza. Na podstawie tych danych jesteśmy w stanie powiedzieć, że czy pacjent ma prawidłową pojemność płuc i czy powietrze przepływa przez układ oddechowy w sposób prawidłowy. Badanie wykonuje się spirometrem – aparatem zakończonym ustnikiem. Co możemy zdiagnozować za pomocą tego badania? Możemy zdiagnozować zjawisko obturacji, czyli skurczu oskrzeli, niezależnie od przyczyny, oraz pojemność płuc. Chorobami obturacyjnymi, które możemy zdiagnozować za pomocą spirometrii, są astma i POChP. Chociaż w przypadku chorych na astmę aż 50 proc. z nich ma dobrą spirometrię. Natomiast wszyscy chorzy na POChP mają obturację. Jeśli zatem pacjent nie ma obturacji, to nie ma POChP. Jak długo się robi spirometrię? Takie badanie trwa od 5 do 10 minut. Pacjent od razu dostaje wydruk z wynikiem. Jeżeli tam jest obturacja, to podejrzewamy u niego choroby obturacyjne – POChP, astmę lub nowotwór płuca. Czy przy nowotworze płuc spirometria jest zawsze niedobra? Różnie to bywa. Tak jak nie zawsze raka płuc potwierdza zdjęcie rentgenowskie. Nie mamy jednego badania, które nam odpowie, czy płuca są w porządku, czy też są tam jakieś zmiany. Spirometria jest badaniem, które tylko nam pomaga w rozpoznaniu. Czy wszędzie można robić spirometrię i być pewnym, że jest dobrze wykonana? Na pewno prawidłowo wykonają to badanie w gabinecie pulmonologa lub alergologa. My, lekarze tej specjalności, przechodzimy w tym zakresie szkolenia. W trakcie specjalizacji sami wykonujemy te badania, musimy umieć też analizować wyniki. Ale też wielu lekarzy POZ, którzy są zainteresowani tym tematem, potrafi wykonać prawidłowo spirometrię. Polecam stronę internetową Polskiej Federacji Stowarzyszeń Chorych na Astmę, Alergię i POChP, gdzie są adresy przychodni, w których można wykonać badania spirometryczne, to około tysiąca placówek POZ. Są tam pielęgniarki, które w ramach projektu „Patron”, przeszły szkolenie w zakresie spirometrii i potrafią prawidłowo ją wykonać. Moim zdaniem nie ma problemu z dostępnością tego badania w Polsce. Jest wystarczająca ilość aparatów i odpowiedniego personelu, ale problem polega na tym, że ci najbardziej zagrożeni, czyli palacze, nie chcą się zgłosić, bo się obawiają, że będą musieli rzucić palenie. Wywiad przeprowadziła Barbara Jagas. Ekspert: dr n. med. Piotr Dąbrowiecki, prezes Polskiej Federacji Stowarzyszeń Chorych na Astmę, Alergię i POChP, kierownik Oddziału Ratunkowego Wojskowego Instytutu Medycznego w Warszawie. Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem! Spirometria należy do jednych z podstawowych badań, które są zlecane przez pulmonologów i wykorzystywana jest ona w diagnostyce i monitorowaniu przebiegu takich schorzeń, jak np. astma czy przewlekła obturacyjna choroba płuc. Jak jednak przebiega spirometria i jak się do niej przygotować? Kiedy spirometrii nie wolno wykonywać i – co zapewne może interesować wielu rodziców – czy spirometrię można w ogóle wykonywać u dzieci? Spirometria należy do badań czynnościowych układu oddechowego. Polega na nabieraniu i wydmuchiwaniu powietrza przez plastikowy ustnik. Wbrew pozorom, nie jest to takie proste, ponieważ pacjent musi głęboko nabierać powietrza, a później jak najdłużej je wydmuchiwać. To dlatego po wyjściu z pracowni może być cały czerwony na twarzy czy nawet… zmęczony. Spirometria: na czym polega to badanie? Spirometrię wykonuje się przy użyciu specjalnego urządzenia – spirometru. Podczas badania pacjent powinien wygodnie siedzieć, konieczne jest zachowanie przy tym prostej sylwetki – osoba nadzorująca wykonywanie spirometrii zdecydowanie nie pozwoli badanemu na garbienie się. Kiedy pacjent przyjmie już odpowiednią pozycję ciała, nadchodzi kolejny etap przygotowań do spirometrii – aparat do wykonania badania wyposażony jest w ustnik, który należy dokładnie objąć ustami. Gdy pacjent dokona już wszelkich niezbędnych czynności, nadchodzi pora na pewien (dla niektórych osób znaczny) wysiłek… Zobacz także: Zapalenie oskrzeli: objawy zapalenia oskrzeli Podczas spirometrii pacjent proszony jest o nabieranie powietrza oraz jego wydychanie. Nie są to jednak zwykłe wdechy i wydechy, takie jak podczas spokojnego oddychania – pacjent musi włożyć pewien wysiłek w badanie spirometryczne. Oczekujący pod pracownią spirometryczną pacjenci mogą być zdziwieni, słysząc zza zamkniętych drzwi okrzyki „i mocno” czy „nabieramy…. i teraz wydychamy”. Motywowanie badanego jest jednak tak naprawdę bardzo istotne, bo tylko wtedy, kiedy pacjent rzeczywiście wykonuje maksymalne wdechy i wydechy, możliwe jest uzyskanie miarodajnego wyniku spirometrii. Czasami pacjentowi może się wydawać, że nie jest on już w stanie wydusić z siebie choćby krztyny więcej powietrza – powinien on jednak tak długo utrzymywać wdech czy wydech, aż osoba nadzorująca badanie oznajmi, iż można zakończyć którąś z tych czynności. Dmuchaj, wydmuchuj… Ile czasu zajmuje spirometria? Kryteria poprawnie wykonanej spirometrii są dość jasne – aby wynik badania można było uznać za miarodajny, konieczne jest uzyskanie trzech spełniających wymagania prób. Nie zawsze pacjentowi udaje się we właściwy sposób spełniać prośby badającego – dotyczy to szczególnie pierwszej podczas badania spirometrycznego próby. Czasami więc wykonuje się kilka prób, ze względu jednak to, że spirometria jest po prostu związana z pewnym wysiłkiem, pacjentowi nie nakazuje się powtarzania tychże prób w nieskończoność. Mijałoby się to tak naprawdę z celem – zmęczony pacjent i tak nie dałby rady powtarzać wymuszonych czynności oddechowych, w związku czym zwykle nie prosi się pacjenta o wykonanie więcej niż 8 prób spirometrycznych. Ogólnie czas trwania badania spirometrycznego nie przekracza kilku-kilkunastu minut. Spirometria: wersja badania z podaniem pacjentowi leku W przypadku podstawowego badania spirometrycznego pacjent po prostu siada w wyznaczonym miejscu i wykonuje maksymalne wdechy oraz wydechy powietrza. Czasami jednak badanie przebiega inaczej i wtedy określa się je jako spirometrię z próbą odwracalności obturacji (spirometrię z próbą rozkurczową). W takim przypadku najpierw wykonuje się podstawową spirometrię, a potem podaje się badanemu lek rozszerzający oskrzela (zwykle jest to krótko działający środek z grupy beta-mimetyków) i ponownie wykonuje badanie spirometryczne. Badanie to jest szczególne przydatne w diagnostyce astmy – u chorych na tę jednostkę typowo zauważa się bowiem poprawę czynności płuc po podaniu im wyżej wspomnianego leku. Czytaj także: Czy astma oskrzelowa w ciąży jest niebezpieczna dla dziecka? Przygotowanie do spirometrii – co zrobić, aby uzyskać wiarygodny wynik badania spirometrycznego? Aby czynione przez pacjenta wysiłki rzeczywiście doprowadziły do uzyskania miarodajnego wyniku spirometrii, konieczne jest odpowiednie przygotowanie się pacjenta do tego badania. Osobom, które mają mieć wykonane badanie spirometryczne, zalecane jest: powstrzymanie się od palenia papierosów oraz picia alkoholu (tego typu używek nie powinno się stosować przynajmniej na 4 godziny przed badaniem, najkorzystniej jednak byłoby, gdyby pacjent zachował od nich abstynencję przez dobę przed spirometrią), przybycie na badanie w wygodnych, luźnych ubraniach (krępująca ruchy odzież mogłaby doprowadzić do zafałszowania wyniku spirometrii), niespożywanie obfitego posiłku (na około 2 godziny przed spirometrią), unikanie znacznego wysiłku fizycznego bezpośrednio przed badaniem. Jeżeli u pacjenta wykonywana miałaby być wykonywana spirometria z próbą rozkurczową, to wtedy przed badaniem konieczne może być czasowe odstawienie leków o działaniu rozszerzającym oskrzela. Z tego względu lekarza, który kieruje na spirometrię, pacjent powinien poinformować o wszelkich zażywanych przez siebie lekach – specjalista będzie w stanie powiedzieć pacjentowi, czy rzeczywiście będzie istniała potrzeba zaprzestania stosowania jakichś preparatów przed badaniem spirometrycznym. Spirometria: wyniki. Jak analizowane jest badanie spirometryczne? Wynik badania spirometrycznego przedstawiany jest w postaci krzywej oraz szeregu różnych liczb. Uzyskiwany wykres określany bywa jako krzywa przepływ-objętość: powstaje ona wtedy, kiedy na osi pionowej zaznaczane są zmierzone przepływy powietrza przez drogi oddechowe, a na osi poziomej objętości powietrza podczas wdechu oraz wydechu. Na wyniku spirometrii widnieje również wiele różnych parametrów liczbowych. W badaniu tym wyznaczanych jest bowiem stosunkowo dużo wskaźników, dzięki którym można wnioskować o czynności płuc badanego. Jednymi z tych parametrów są: FEV1 (natężona objętość wydechowa pierwszosekundowa, określa ona objętość powietrza, jaką pacjent wydycha podczas pierwszej sekundy wydechu), FVC (natężona pojemność życiowa, która jest miarą maksymalnej ilości powietrza, która może się wydostać z płuc podczas maksymalnego wydechu), PEF (szczytowy przepływ wydechowy, czyli największy przepływ powietrza, jaki jest obserwowany podczas wydechu). W wyniku spirometrii można również zauważyć wartość ilorazu FEV1/FVC. Parametr ten określany jest jako wskaźnik Tiffeneau i jego obniżenie (wartość mniejsza od 0,7) pozwala stwierdzić u pacjenta obturację dróg oddechowych (czyli występowanie ich zwężenia). Spirometria: normy Oceniając badanie spirometryczne, lekarze zwracają uwagę na obecną w nim krzywą przepływ-objętość – w prawidłowych warunkach krzywa ta ma charakterystyczny kształt, które może ulegać zmianom w przebiegu różnych stanów chorobowych. Jeżeli zaś chodzi o wymienione wyżej wskaźniki, które są wyznaczane w spirometrii, to ich normy bywają różne – uzależnione są one od płci, rasy oraz wzrostu danego pacjenta. Zazwyczaj na wyniku spirometrii widnieje % wn (odsetek wartości należnej dla danego chorego) – zwykle za prawidłowe uznaje się wyniki powyżej 80 procent wartości należnej. Wskazania do wykonania spirometrii Badanie spirometryczne jest wskazane przede wszystkim u tych pacjentów, u których istnieje podejrzenie istnienia zwężeń w drogach oddechowych. Głównymi jednostkami, w których diagnostyce i monitorowaniu wykorzystywana jest właśnie spirometria, są astma oraz przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP). Spirometria jest badaniem niezwykle przydatnym, aczkolwiek czasami – w celu uzyskania pełnej oceny stanu układu oddechowego pacjenta – uzupełniana jest ona o inne badanie, którym jest bodypletyzmografia. Przeciwwskazania do spirometrii Ogólnie spirometria jest badaniem bezpiecznym, jednakże istnieją do niej pewne przeciwwskazania. Badania spirometrycznego nie można wykonywać u pacjentów, u których wzrost ciśnienia tętniczego krwi lub wzrost ciśnienia panującego w klatce piersiowej mogłyby doprowadzić do jakichś zagrożeń. Jako główne przeciwwskazania do wykonania spirometrii wymieniane są: świeży zawał serca, niedawno przebyty udar mózgu, przebycie w ostatnim czasie zabiegu neurochirurgicznego, odma opłucnowa, krwioplucie, niekontrolowane nadciśnienie tętnicze, tętniaki (np. naczyń mózgowych), przebycie w niedalekiej przeszłości jakiegoś zabiegu okulistycznego, doświadczenie odwarstwienia siatkówki w przeszłości. Spirometria a wiek: ile lat musi mieć dziecko, aby można było wykonać u niego spirometrię? Nie u wszystkich małych pacjentów wykonywana jest spirometria. Ogólnie przyjęte jest, że badanie spirometryczne można przeprowadzać u dzieci powyżej 6. roku życia. Istnienie takiego kryterium wiekowego uzasadniane jest tym, że młodsze dziecko może mieć trudności z opanowaniem właściwej techniki wykonywania badania spirometrycznego (mogą one chociażby nie być w stanie odpowiednio zacisnąć ust na ustniku spirometru), przez co wynik takiej spirometrii zasadniczo nie byłby w żadnym stopniu miarodajny.